Τα βλαστικά κύτταρα του ομφαλίου λώρου σήμερα χρησιμοποιούνται στην Ιατρική για τη θεραπεία κακοήθων αιματολογικών ασθενειών, όπως της λευχαιμίας, των αυτοάνοσων ασθενειών, όπως της σκλήρυνσης κατά πλάκας, καθώς και για την αποκατάσταση της λειτουργίας οργάνων.
Από το 1988, χρονολογία της πρώτης θεραπευτικής εφαρμογής, μέχρι σήμερα έχουν σημειωθεί διάφοροι σταθμοί στη χρήση των βλαστικών κυττάρων του ομφαλίου λώρου. Το 1989 έγινε επιτυχημένη χρήση τους σε αδελφό που έπασχε από χρόνια μυελογενή λευχαιμία. Το 1995 θεωρήθηκαν πλέον ως ισοδύναμα με τα κύτταρα του μυελού των οστών και μπορούν να έχουν τις ίδιες θεραπευτικές εφαρμογές, το 1995 αναφέρθηκε ότι η χρήση τους μεταξύ συγγενών έχει καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα, το 2000 ότι μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ενήλικες με τη μορφή των πολλαπλών, μάλιστα μη απόλυτα συμβατών μοσχευμάτων και από το 2004 πλέον χρησιμοποιούνται σε κλινικές μελέτες για ασθένειες εκτός του αιμοποιητικού συστήματος, όπως για την αποκατάσταση της λειτουργίας οργάνων μετά από τραυματισμούς ή εκφύλιση.
Το 1999 η πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν τα κύτταρα από άτομο ηλικίας κάτω των 20 ετών, ήταν 1:20000 και σήμερα για όλη τη διάρκεια ζωής του ατόμου η πιθανότητα είναι 1:200. Στις ΗΠΑ σήμερα ένας στους τρεις ασθενείς μπορεί να ωφεληθεί από τις εφαρμογές της Αναγεννητικής Ιατρικής για τη θεραπεία καρδιαγγειακών, οφθαλμολογικών, ορθοπεδικών, νευρολογικών και ενδοκρινολογικών ασθενειών.
Τα πλεονεκτήματα της χρήσης του αίματος του ομφαλίου λώρου είναι ότι λόγω του νεαρού της ηλικίας των βλαστικών κυττάρων δεν απαιτείται απόλυτη ιστοσυμβατότητα, ο αριθμός των βλαστοκυττάρων που εμπεριέχεται είναι 10-20% μεγαλύτερος από οποιαδήποτε άλλη πηγή, η ικανότητα πολλαπλασιασμού τους είναι 8-10 φορές μεγαλύτερη, η λήψη τους είναι εύκολη και ανώδυνη και έχουν τη ικανότητα της μακρόχρονης κρυοσυντήρησης.
Παγκόσμια, το αίμα του ομφαλίου λώρου χρησιμοποιείται στο άνω του 50% των μεταμοσχεύσεων. Μέχρι σήμερα στην Ευρώπη έχουν πραγματοποιηθεί 25000 μεταμοσχεύσεις με τη χρήση βλαστικών κυττάρων του ομφαλίου λώρου, του μυελού των οστών, και του περιφερικού αίματος. Από αυτές το 70% ήταν αυτόλογες, τα κύτταρα δηλαδή προέρχονταν από τον ίδιο τον ασθενή και το 30% ήταν ετερόλογες, εκ των ποίων το 70% προέρχονταν μέσα από την οικογένεια.
Από το 2006 το αίμα του ομφαλίου λώρου περιλαμβάνεται στη θεραπεία των αυτοάνοσων νοσημάτων, όπως της σκλήρυνσης κατά πλάκας και στη θεραπεία των κακοήθων όγκων της παιδικής ηλικίας, οι οποίοι είναι όγκοι του νευρικού συστήματος και όγκοι των οστών. Το Μάρτιο του 2008 αναφέρθηκαν 7768 μεταμοσχεύσεις με τη χρήση του αίματος του ομφαλίου λώρου, ίσης κατανομής σε παιδιά και ενήλικες. Η γονιδιακή θεραπεία των βλαστοκυττάρων για τη θεραπεία κληρονομικών ασθενειών, όπως της μεσογειακής αναιμίας, σήμερα αποτελεί πρόκληση την Ιατρική και πρόσφατα ανακοινώθηκε η έναρξη της εφαρμογής της και στην Ελλάδα. Η θεραπεία των διατομών του νωτιαίου μυελού, της εγκεφαλικής παράλυσης των παιδιών, της αποκατάστασης του μυοκαρδίου μετά από έμφραγμα, των επιπεπλεγμέων καταγμάτων και της οστεοαρθρίτιδας, είναι μερικές από τις νέες θεραπευτικές εφαρμογές των βλαστικών κυττάρων.
