Η μέθοδος της μικρογονιμοποίησης είναι μια σχετικά νέα μέθοδος υποβοηθούμενης αναπαραγωγής κατά την οποία η γονιμοποίηση του ωαρίου επιτυγχάνεται με την απευθείας εισαγωγή ενός σπερματοζωαρίου στο κυτταρόπλασμα του ωαρίου.
Μέχρι σήμερα έχουν γεννηθεί χιλιάδες υγειή παιδιά σε όλο τον κόσμο με την μέθοδο της μικρογονιμοποίησης. Ποια είναι η διαφορά της μικρογονιμοποίησης με την κλασσική εξωσωματική.
Κατά την κλασσική εξωσωματική τα ωάρια τοποθετούνται σε θρεπτικό υλικό μέσα στο οποίο κολυμπούν μερικές χιλιάδες σπερματοζωαρίων. Σε αντίθεση με την κλασική εξωσωματική όπου τα σπερματοζωάρια κινούνται μόνα τους προς τα ωάρια κατά την διαδικασία της μικρογονιμοποίησης επιλέγονται τα σπερματοζωάρια ένα προς ένα και με την χρήση μικροπιπέτας εισαγάγετε ξεχωριστά ένα σπερματοζωάριο σε κάθε ένα ωάριο.
Η ιδιαιτερότητα της μεθόδου της μικρογονιμοποίησης σε σχέση με τη φυσική σύλληψη, τα λίγα χρόνια εφαρμογής της μεθόδου σε συνδυασμό με το γεγονός ότι δίνεται η δυνατότητα σε σπερματοζωάρια να γονιμοποιήσουν ωάρια τα οποία σε κανονικές συνθήκες δεν θα μπορούσαν, εγείρει ανησυχίες σχετικές με την ασφάλεια της μεθόδου και την υγεία των παιδιών που προκύπτουν από την εφαρμογή της μεθόδου.
Στις μελέτες που έχουν ολοκληρωθεί μέχρι σήμερα και αφορούν την γέννηση και αναπτυξιακή πορεία των παιδιών μέχρι την πρώτη δεκαετία της ζωής τους δείχνουν ότι τα παιδιά που προκύπτουν από τη διαδικασία της μικρογονιμοποίησης ΔΕΝ αντιμετωπίζουν σημαντικά αυξημένη πιθανότητα συγγενών ανωμαλιών σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Κάποια γενετικά νοσήματα που διαπιστώθηκαν σε μικρό αριθμό παιδιών από μικρογονιμοποίηση δεν είναι ακόμα ξεκάθαρο εάν οφείλεται στη εφαρμογή της μέθοδο της μικρογονιμοποίησης ή στο γονιδιακό υπόβαθρο των γονέων.
Τα ζευγάρια που καταφεύγουν στην διαδικασία της υποβοηθούμενης αναπαραγωγής με την μέθοδο της μικρογονιμοποίησης θα πρέπει να έχουν υπόψη τους:
• Ότι κάποιες μορφές ανδρικής υπογονιμότητας οφείλονται σε γονιδιακές μεταλλάξεις οι οποίες συνήθως εντοπίζονται στο χρωμόσωμα Υ. Στα ζευγάρια που αντιμετωπίζουν πρόρλημα ανδρικής υπογονιμότητας κάθε αρσενικό παιδί που προκύπτει από την μέθοδο της μικρογονιμοποίησης υπάρχει σημαντική πιθανότητα να κληρονομήσει από τον πατέρα την συγκεκριμένη μετάλλαξη.
• Σε περιπτώσεις σημαντικής ανδρικής υπογονιμότητας υπάρχει πιθανότητα ο σύζυγος να είναι φορέας χρωμοσωμικής ανωμαλίας.Για τους προαναφερόμενους λόγους συστήνεται στα ζευγάρια που πρόκειται να υποβληθούν σε υποβοηθούμενη αναπαραγωγή με την μέθοδο της μικρογονιμοποίησης, και έχουν τις παραπάνω ενδείξεις:
• να υποβάλλονται σε γενετικές εξετάσεις (όπως καρυότυπος) πριν την έναρξη της θεραπείας.
• σε περίπτωση εγκυμοσύνης να γίνεται γενετικός έλεγχος του εμβρύου με την μέθοδο της Βιοψίας Χοριακής Λάχνης την 11" εβδομάδα κύησης η με την μέθοδο της Αμνιοπαρακέντησης την 20" εβδομάδα προκειμένου να επιβεβαιωθεί η καλή υγεία το αιδιού.