Μία από τις πιο σημαντικές αποφάσεις της ζωής είναι η απόφαση της τεκνοποίησης. Καθώς οι άνθρωποι αρχίζουν τις προσπάθειες για να επιτύχουν σύλληψη, ίσως αναρωτηθούν τι πρέπει να κάνουν για να βελτιώσουν τις πιθανότητες εγκυμοσύνης. Για τα περισσότερα ζευγάρια, οι πιθανότητες είναι πολύ καλές. Οι περισσότερες γυναίκες θα συλλάβουν, αν και η προσπάθεια αυτή μπορεί να διαρκέσει αρκετούς μήνες ή και χρόνο, ακόμη και στην περίπτωση που και τα δύο μέλη είναι γόνιμα.
Δε μπορεί κανείς να πει κατηγορηματικά, ποια είναι η κατάλληλη χρονική περίοδος στον αναπαραγωγικό κύκλο της γυναίκας για μια επιτυχημένη σύλληψη. Ακόμη και σε έναν τέλειο περιοδικό κύκλο, η πιθανότητα επιτυχημένης εγκυμοσύνης είναι μόνο 25%. Υπάρχουν πολλές αιτίες για αυτό. Για παράδειγμα μερικά ωάρια δεν γονιμοποιούνται και μερικά γονιμοποιημένα ωάρια δεν αναπτύσσονται κανονικά στα πρώτα στάδια της εγκυμοσύνης. Όλα αυτά είναι αρκετά συνηθισμένα.
Τα προβλήματα γονιμότητας εμφανίζονται πολύ συχνά, αφορούν δε το 15% του πληθυσμού, δηλαδή 1 στα 7 ζευγάρια. Πριν από αρκετά χρόνια, μία μελέτη στις ΗΠΑ έδειξε ότι το 10 - 15% των ζευγαριών μεταξύ 15 - 44 χρονών που επιθυμούσαν εγκυμοσύνη ήταν υπογόνιμα. Υπάρχουν δύο τύποι υπογονιμότητας. Ως πρωτοπαθής υπογονιμότητα ορίζεται η δυσκολία σύλληψης, στην περίπτωση που κανένας από τους δύο συντρόφους δεν είχε αποκτήσει προηγούμενα παιδί.
Ως δευτεροπαθής υπογονιμότητα ορίζεται η δυσκολία σύλληψης, στην περίπτωση που τουλάχιστον ο ένας σύντροφος είχε αποκτήσει προηγουμένως παιδί.
Η υπογονιμότητα μπορεί να οφείλεται τόσο σε ανδρικό, όσο και σε γυναικείο παράγοντα. Τόσο ο γυναικείος όσο και ο ανδρικός παράγοντας αποτελούν ο καθένας ξεχωριστά το 40% των περιστατικών της υπογονιμότητας.
Συνδυασμός ανδρικών και γυναικείων παραγόντων αποτελεί ένα επιπλέον 10% και το υπόλοιπο 10% οφείλεται σε ανεξήγητες αιτίες. Όποιο και αν είναι το πρόβλημα είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι η υπογονιμότητα είναι πρόβλημα του ζευγαριού και όχι μόνο του ενός μέλους.
Όσα πρέπει να θυμόμαστε ότι η υπογονιμότητα δεν σημαίνει κατ' ανάγκη και στειρότητα. Τα περισσότερα ζευγάρια με παρόμοια προβλήματα που αναζητούν ιατρική βοήθεια, κατορθώνουν τελικά να τεκνοποιήσουν. Είναι σημαντική η έγκαιρη αναζήτηση βοήθειας, γιατί όσο πιο γρήγορα διερευνάται το πρόβλημα, τόσο μεγαλύτερες είναι και οι πιθανότητες για θεραπεία. Μπορεί να είναι άβολο για τα ζευγάρια να συζητούν προσωπικές λεπτομέρειες με τους ειδικούς, αλλά από την άλλη μεριά η καλή επικοινωνία θεωρείται η βάση για την σωστή διάγνωση και την επιτυχημένη θεραπεία.
Τα περισσότερα προβλήματα γονιμότητας ξεκινούν από μια συγκεκριμένη αιτία. Για να κατανοήσει ο ειδικός το πρόβλημα γονιμότητας του ζευγαριού, θα πρέπει να βρει απαντήσεις σε 4 ερωτήσεις:
- Υπάρχει πρόβλημα με την ωορρηξία της γυναίκας;
- Υπάρχει πρόβλημα με το σπέρμα του άνδρα;
- Μπορεί το ωάριο και το σπερματοζωάριο να ενωθούν σε ένα; (γονιμοποίηση ωαρίου)
- Μπορεί να γίνει η εμφύτευση του γονιμοποιημένου ωαρίου στη μήτρα της γυναίκας και να προχωρήσει η εγκυμοσύνη;
Η διαδικασία με την οποία συνήθως δίνεται απάντηση σε αυτές ερωτήσεις είναι γνωστή ως έλεγχος υπογονιμότητας. Ο γενικός κανόνας για τον ειδικό είναι να ξεκινά με τις απλούστερες εξετάσεις και προοδευτικά να πηγαίνει στις πολυπλοκότερες.
